Ήταν 4 Οκτωβρίου 1974, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ίδρυσε τη Νέα Δημοκρατία, σε μια Ελλάδα που μόλις είχε βγει από επτά χρόνια δικτατορίας. Η χώρα βρισκόταν σε μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της σύγχρονης ιστορίας της: η χούντα είχε καταρρεύσει, η κυπριακή τραγωδία είχε αφήσει βαθιές πληγές και η ανάγκη για ένα νέο, σταθερό πολιτικό σχήμα ήταν πιο επιτακτική από ποτέ.
Ο Καραμανλής, επιστρέφοντας από το Παρίσι όπου ζούσε αυτοεξόριστος, ανέλαβε να οδηγήσει τη χώρα στη Μεταπολίτευση. Με σταθερά βήματα και καθαρό όραμα, έθεσε τις βάσεις για τον εκδημοκρατισμό, την πολιτική ομαλότητα και την ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας. Η ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν απλώς η δημιουργία ενός νέου κόμματος· ήταν η αρχή μιας νέας εποχής.
Η ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος αποτύπωνε με σαφήνεια το ιδεολογικό του στίγμα. Ο Καραμανλής τόνιζε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη που «ταυτίζει το Έθνος με τον Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της, την Εθνική Ανεξαρτησία με τη Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το Κοινό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη». Ήταν ένα κάλεσμα για μια πολιτική που θα υπηρετεί τον πολίτη, όχι το αντίστροφο.
Και το μήνυμα αυτό βρήκε άμεση ανταπόκριση. Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974, η Νέα Δημοκρατία σημείωσε σαρωτική νίκη, συγκεντρώνοντας 54,37% και κατακτώντας 220 έδρες στη Βουλή. Ήταν μια καθαρή εντολή για αλλαγή, που έδωσε στον Καραμανλή τη δύναμη να προχωρήσει σε ιστορικές αποφάσεις: νομιμοποίηση του ΚΚΕ, κατάργηση της μοναρχίας μέσω δημοψηφίσματος και προώθηση της ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ).
Από τότε μέχρι σήμερα, η Νέα Δημοκρατία παραμένει μία από τις βασικές δυνάμεις του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Πρωθυπουργοί όπως ο Γεώργιος Ράλλης, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κώστας Καραμανλής και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν αφήσει το στίγμα τους στην πορεία του κόμματος και της χώρας.
Πενήντα χρόνια μετά, η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, με ένα αποτύπωμα που παραμένει ανεξίτηλο στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας.
