Είναι αληθές  ότι επιθέσεις της Ρωσίας σε εμπορικά πλοία  στην Μαύρη θάλασσα συγκρούονται  άμεσα με τα συμφέροντα της Τουρκίας σε αυτήν.

Μόλις λίγες μέρες αφότου η Μόσχα κατηγόρησε την Ευρώπη και τα κράτη του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, ότι καθοδηγούν τις ουκρανικές επιθέσεις,  ακολούθησαν  επιθέσεις σε πλοία της.

Η Ρωσία παρουσιάζει τις επιθέσεις ως σκόπιμο μήνυμα προς το Κίεβο

Συγκεκριμένα, ρωσικά drones έπληξαν δύο τουρκικά πλοία κοντά στην Οδησσό, αναφέρει Διεθνές ΜΜΕ, επισημαίνοντας:

Ρωσικά κανάλια που συνδέονται με το Κρεμλίνο παρουσίασαν τις επιθέσεις στο δεξαμενόπλοιο Viva και στο φέριμποτ Cenk ως ακριβείς, σκόπιμες επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν με drones εξοπλισμένα με συνδέσμους ελέγχου και κάμερες.

Πλατφόρμες από τα πληρώματα έδειξαν πυρκαγιές να εξαπλώνονται στα πλοία καθώς οι ομάδες έκτακτης ανάγκης εργάζονταν για να περιορίσουν τις ζημιές.

Ρωσικοί πύραυλοι Oreshnik με πυρηνική ικανότητα αναπτύχθηκαν στη Λευκορωσία

Ρώσοι σχολιαστές παρουσίασαν το περιστατικό ως μήνυμα προς το Κίεβο, ισχυριζόμενοι ότι η Μόσχα επιδείκνυε την ικανότητά της να διακόψει την κυκλοφορία στα λιμάνια εάν οι ουκρανικές δυνάμεις συνέχιζαν να στοχεύουν ρωσικά δεξαμενόπλοια.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η ερμηνεία αγνοεί το ευρύτερο πλαίσιο, επειδή η Τουρκία δεν βλέπει μια ελεγχόμενη προειδοποίηση προς την Ουκρανία, αλλά ένα χτύπημα σε πλοία που φέρουν τη σημαία της και σε εκείνα που λειτουργούν από τις εταιρείες της, που πραγματοποιείται στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ουκρανίας, όπου η Άγκυρα αναμένει προβλέψιμες συνθήκες ασφαλείας.

Η Μαύρη Θάλασσα είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομία της Τουρκίας

Ωστόσο η Μαύρη Θάλασσα δεν είναι απλώς μια θαλάσσια διαδρομή για την Τουρκία.

Είναι ένα βασικό μέρος της οικονομίας της, καθώς ένα μεγάλο μέρος της ναυτιλίας μικρής εμβέλειας της Τουρκίας κινείται μέσω του διαδρόμου Οδησσού-Κωνστάντζας-Κωνσταντινούπολης, συνδέοντας την τουρκική βιομηχανία με τις γεωργικές εξαγωγές από την Ουκρανία, τις ροές καυσίμων από τους περιφερειακούς προμηθευτές και τα χύδην εμπορεύματα που διακινούνται μέσω της βόρειας Μαύρης Θάλασσας.

Οι τουρκικές ναυτιλιακές εταιρείες διατηρούν μια πυκνή εναλλαγή δεξαμενόπλοιων, φορτηγίδων και φορτηγών πλοίων σε αυτές τις διαδρομές, και τα χρονοδιαγράμματα ασφάλισης, συμβάσεων και παράδοσης εξαρτώνται από την υπόθεση ότι τα εμπορικά πλοία δεν θα στοχοποιηθούν άμεσα.

Όταν οι ρωσικές επιθέσεις πλήττουν πλοία που συνδέονται με την Τουρκία, εισάγουν εχθρότητα σε ένα σύστημα που βασίζεται στην ταχύτητα και την προβλεψιμότητα.

Εάν οι ασφαλιστές αυξήσουν τα ασφάλιστρα ή περιορίσουν την κάλυψη, η ναυτιλία γίνεται πιο αργή και πιο ακριβή.

Επιπλέον, εάν οι εταιρείες αναδρομολογήσουν το φορτίο μέσω της Μεσογείου, οι τουρκικές ναυτιλιακές εταιρείες χάνουν την ανταγωνιστικότητά τους και εάν τα πληρώματα αρνηθούν να πλεύσουν σε αμφισβητούμενες ζώνες, η εναλλαγή των λιμένων επιβραδύνεται.

Το αποτέλεσμα είναι ένα άμεσο οικονομικό κόστος για την Άγκυρα και ένα κόστος φήμης για κάθε κυβέρνηση που δεν μπορεί να προστατεύσει τις δικές της θαλάσσιες διαδρομές.

Η Άγκυρα απαντά με δύναμη και χωρίς αμφισημίες

Η Τουρκία απάντησε δυναμικά και χωρίς αμφισημίες, σύμφωνα με τη μακροχρόνια πρακτική της να επιβάλλει κόκκινες γραμμές γύρω από την ασφάλεια και τον εναέριο χώρο της.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν υπογράμμισε αυτή τη στάση απαιτώντας δημόσια κατά τη συνάντησή του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν να σταματήσουν αμέσως οι επιθέσεις σε λιμάνια και ενεργειακές υποδομές.

Η Άγκυρα στη συνέχεια απέδειξε ότι δεν παίζει, όταν ένα τουρκικό F-16 κατέρριψε αμέσως αυτό που φαινόταν να είναι ένα ρωσικό drone αναγνώρισης μεγάλης εμβέλειας πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα.

Τούρκοι αξιωματούχοι περιέγραψαν το περιστατικό στο πλαίσιο μιας ευρύτερης προειδοποίησης κατά της μετατροπής της Μαύρης Θάλασσας σε ζώνη αντιπαράθεσης, σηματοδοτώντας ότι τέτοιες επιθέσεις θεωρούνται αποσταθεροποιητικές ενέργειες με σοβαρές περιφερειακές συνέπειες και όχι μεμονωμένα γεγονότα.

Αυτή η μετατόπιση έχει σημασία επειδή η επιρροή της Τουρκίας στη Μαύρη Θάλασσα βασίζεται στην ικανότητά της να διατηρεί εγγυήσεις ασφάλειας για τις δικές της και τις ναυτιλιακές κοινότητες των άλλων, και μιλώντας δημόσια, η Τουρκία λέει ότι η Μόσχα δοκιμάζει τα όρια αυτής της ισορροπίας.

Γιατί η Ρωσία δεν μπορεί να χάσει την Τουρκία;

Είναι σημαντικό ότι η Ρωσία δεν μπορεί να αντέξει αυτή την κλιμάκωση, καθώς η Τουρκία είναι ένα από τα λίγα μεγάλα κράτη του ΝΑΤΟ που εξακολουθεί να παρέχει στη Μόσχα εμπορικό και διπλωματικό χώρο.

Τα τουρκικά λιμάνια διαχειρίζονται πετρελαϊκά προϊόντα, βιομηχανικά αγαθά και εξαρτήματα διπλής χρήσης που η Ρωσία αγωνίζεται να προμηθευτεί από αλλού.

Το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ) παρουσιάζει τα επιτεύματα του για το 2025

Οι τουρκικές τράπεζες και οι μεσάζοντες βοηθούν τη Ρωσία να διαχειριστεί τις κυρώσεις και οι τουρκικές εταιρείες υποστηρίζουν αλυσίδες logistics που διατηρούν τον εφοδιασμό των ρωσικών βιομηχανιών, ενώ η τουρκική διπλωματία μαλακώνει την απομόνωση της Ρωσίας σε φόρουμ όπου η Άγκυρα μπορεί να μεσολαβήσει μεταξύ Μόσχας, Κιέβου και δυτικών πρωτευουσών.

Εάν η Άγκυρα επανεξετάσει αυτή τη σχέση, η Ρωσία αντιμετωπίζει βραδύτερο εμπόριο, λιγότερα κενά και αυστηρότερους περιορισμούς στα ίδια τα αγαθά που στηρίζουν την πολεμική οικονομία της.

Οι συνέπειες εκτείνονται πέρα ​​από την οικονομία, καθώς η ρωσική επιρροή στη Συρία γίνεται πιο εύθραυστη, η επιρροή της Ρωσίας στον Νότιο Καύκασο αποδυναμώνεται και η Άγκυρα αποκτά χώρο να ευθυγραμμιστεί στενότερα με τις δυτικές προτεραιότητες ασφαλείας, εάν το επιλέξει.

Γιατί η Ρωσία θα διακόψει τις επιθέσεις κατά πλοίων τουρκικών συμφερόντων στην Μαύρη θάλασσα;

Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι, οι επιθέσεις της Ρωσίας σε πλοία που συνδέονται με την Τουρκία εκθέτουν έναν κίνδυνο που υπερβαίνει κατά πολύ την θαλάσσια πίεση, καθώς η Άγκυρα είναι ένας από τους τελευταίους σημαντικούς εταίρους της Μόσχας για ευελιξία στο εμπόριο, τη διαμετακόμιση και τη διπλωματία, και οποιαδήποτε επιδείνωση αυτής της σχέσης θα αυστηροποιούσε τις οδούς κυρώσεων και θα περιέπλεκε τις περιφερειακές επιχειρήσεις της Ρωσίας.

Στα χέρια του ρωσικού στρατού το μεγαλύτερο μέρος της ουκρανικής Χουλιαίπολης

Εάν το μοτίβο συνεχιστεί, η Μόσχα θα αντιμετωπίσει αυξανόμενους περιορισμούς στην ενεργειακή εφοδιαστική, τα χρηματοοικονομικά κανάλια και τον συντονισμό στη Συρία, μετατρέποντας μια βραχυπρόθεσμη τακτική πίεσης σε μακροπρόθεσμο στρατηγικό κόστος.