Ένας από τους επιφανείς αποστόλους της ευρύτερης ομάδος, των Εβδομήκοντα, είναι ο άγιος απόστολος Αριστόβουλος.
Πατρίδα του ήταν η Κύπρος, είχε ιουδαϊκή καταγωγή, αναφέρεται ως αδελφός του αγίου αποστόλου Βαρνάβα και ήταν ένας από τους πάμπολλους Ιουδαίους ελληνιστές, οι οποίοι είχαν ενστερνιστεί τον ελληνικό πολιτισμό, την ελληνική παιδεία και τον ελληνικό τρόπο ζωής. Άλλωστε αυτό μαρτυρεί και το ελληνικό όνομά του Αριστόβουλος, που σημαίνει αυτός που συμβουλεύει τα χρήσιμα. Αυτός που συμβουλεύει τα άριστα.
Γεννήθηκε στις αρχές του 1ου μ. Χ. αιώνα και έλαβε σοβαρή ελληνική παιδεία. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε περισσότερα για την πρότερη ζωή του.
Άνηκε στη χορεία των 70 Αποστόλων. Να επισημάνουμε εδώ πως εκτός από τους δώδεκα Αποστόλους, οι οποίοι επί τρία ολόκληρα χρόνια ακολουθούσαν τον Κύριο στις περιοδείες του στις πόλεις και τα χωριά της Παλαιστίνης, υπήρξαν αυτήκοοι του σωτηρίου κηρύγματος Του και αυτόπτες μάρτυρες του έργου και των θαυμάτων Του, στα ιερά Ευαγγέλια γίνεται λόγος και για εβδομήκοντα άλλους Αποστόλους. Τους επέλεξε από τους πολυπληθείς ακροατές Του. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει: «Μετά δε ταύτα ανέδειξεν ο Κύριος καί ετέρους εβδομήκοντα καί απέστειλεν αυτούς ανά δύο προ προσώπου αυτού εις πάσαν πόλιν καί τόπον ου ήμελλεν αυτός έρχεσθαι. Έλεγεν ούν προς αυτούς· ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι. Δεήθητε ούν τού κυρίου τού θερισμού, όπως εκβάλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού. Υπάγετε· ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως άρνας εν μέσω λύκων. Μη βαστάζετε βαλλάντιον, μη πήραν, μηδέ υποδήματα, καί μηδένα κατά την οδόν ασπάσησθε· εις ην δ’ αν οικίαν εισέρχησθε, πρώτον λέγετε· ειρήνη τω οίκω τούτω καί εάν η εκεί υιός ειρήνης, επαναπαύετε επ’ αυτόν η ειρήνη υμών· ει δε μήγε, εφ’ υμάς ανακάμψει… καί θεραπεύετε τούς εν αυτή ασθενείς, καί λέγετε αυτοίς· ήγγικεν εφ’ υμάς η βασιλεία τού Θεού» (Λουκ.10,1-10). Αναφέρει ο ιερός Ευαγγελιστής επίσης ότι έστελνε αυτούς δύο μαζί να προπορευθούν από Αυτόν σε κάθε πόλη και τόπο, όπου επρόκειτο να πάει, να προπαρασκευάσουν τρόπον τινά το έδαφος, να προετοιμάσουν τις καρδιές να υποδεχθούν και να ακούσουν τον Κύριο.
Ο Αριστόβουλος λοιπόν ήταν ένας από αυτούς. Γνωρίστηκε με τον απόστολο Παύλο και τον ακολούθησε σε κάποιες από τις περιοδείες του. Δοκίμασε πολλές δοκιμασίες, περιπέτειες, κόπους και πίκρες κοντά του. Τις περιγράφει ο Παύλος στην Α΄ Κορινθίους επιστολή του: «δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι» (Α΄Κορ.4,9-15).
Ο θερμός και ζηλωτής ακόλουθός του Αριστόβουλος τα υπέμεινε όλα αυτά με καρτερία και υπομονή, κάτι που εκτίμησε ιδιαζόντως ο Παύλος. Παράλληλα εκτίμησε τα διδακτικά και διοικητικά του χαρίσματα, αλλά και τον γνήσιο ζήλο του, συμπεριλαμβάνοντάς τον, στην προς Ρωμαίους επιστολή του, μεταξύ των οικείων του, προς τους οποίους αποστέλλει τους ασπασμούς του. Γι’ αυτό τον προόρισε για
μεγάλη αποστολή. Τον έστειλε να κηρύξει το Ευαγγέλιο στην εσχατιά της ευρωπαϊκής ηπείρου, στις Βρετανικές Νήσους «της νυν Εγκλιτέρας, Σκωτίας και Ιβερνίας». Πριν τον αποστείλει τον χειροτόνησε Επίσκοπο.
Ο Αριστόβουλος ανάλαβε τεράστιο φορτίο και δυσχερέστατο έργο να φέρει εις πέρας. Οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και του μεγαλύτερου μέρους της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης βρισκόταν τότε σε ημιάγρια κατάσταση. Ήταν άξεστοι φανατικοί ειδωλολάτρες, ακόλουθοι της παγανιστικής θρησκείας των Κελτών, όπου λάμβαναν χώρα φρικτές ανθρωποθυσίες. Οι κίνδυνοι από τις επιθέσεις των φανατικών ειδωλολατρών και κύρια των ιερέων ήταν μεγάλοι. Όμως με εφόδια την βαθειά και φλογερή πίστη του στο Θεό και τον ένθερμο ζήλο του να γνωρίσουν οι άνθρωποι αυτοί το κήρυγμα του Χριστού, να απελευθερωθούν από τα δαιμονικά δεσμά και την φρίκη της ειδωλολατρίας και βέβαια με τη χάρη του Θεού, κατόρθωσε να μεταστρέψει πολλούς Βρετανούς και να ιδρύσει την Εκκλησία της Βρετανίας και να την καταστήσει ως μια από τις ακμάζουσες αρχαίες Εκκλησίες.
Κήρυττε ατέλειωτες ώρες το ευαγγέλιο της σωτηρίας, ιερουργούσε, αγιάζοντας τους Βρετανούς και αναλίσκονταν στην φιλανθρωπία.
Κοιμήθηκε ειρηνικά σε μεγάλη ηλικία, παραδίνοντας την ψυχή του στον Κύριο, που τόσο αγάπησε και αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην υπηρεσία Του.
Η μνήμη του τιμάται στις 31 Οκτωβρίου και στις 15 Μαρτίου.
Η Αγία μας Εκκλησία αποκαλείται «Αποστολική», διότι είναι θεμελιωμένη στους Αγίους Αποστόλους, στους τιτάνιους αγώνες τους και εν πολλοίς στο τίμιο αίμα τους, το οποίο έχυσαν για το Χριστό και την Εκκλησία Του. Αυτοί, με μόνα εφόδια την Θεία Χάρη και τον ζήλο τους, εν μέσω απερίγραπτων δυσκολιών και κινδύνων, στάλθηκαν στα πέρατα της οικουμένης να αναγγείλουν το Ευαγγέλιο της σωτηρίας, της δικαιοσύνης, της αγάπης και της συναδελφώσεως των ανθρώπων. Στάλθηκαν από τον Κύριο να είναι οι πρωτεργάτες του της δημιουργίας «καινού κόσμου», της «καινής κτίσεως» (Β΄Κορ.5,17) και το κατόρθωσαν! Αυτοί είναι οι αληθινοί φωτιστές της ανθρωπότητας! Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος απόστολος Αριστόβουλος! Ας έχουμε τις πρεσβείες του στο θρόνο της μεγαλοσύνης του Θεού!
